حال و احوال

سلام علیکم 

هعی شکر خدا بد نیستم 

زندگی چیز عجیبیه واقعا

اینجوری که پریشب داشتم برای یکی شرایط تهران اومدن اون سری رو توضیح می دادم های های گریه می کردم

صبحش از خواب بیدار شدم همینجوری ییهو قر تو کمرم فراوون بود :|

 

گفتم با یه استاد دیگه حرف زدم برای پروژه 

بعد گند زدم با اون موضوع انتخاب کردنم 

دیگه الان حدود سه هفته اس که دارم کارایی که میگه رو می کنم 

استاد خیلی باشعوره (چشمش نزنم)

ولی هنوز موضوع دقیق و اینا هیچی مشخص نیست 

امروز یه لیستی از دیتاهایی که پیدا کردم و براش فرستادم گفت سرم شلوغه تا چند روز آینده بهم خبر میده

علارغم علاقه ام به تصویر باید روی سیگنال کار کنم 

چون هیچی از تصویر نمی دونم :)

یعنی می دونم یه چیزایی ولی خب از ام آر آی و اینا هیچی نمی دونم 

حالا امیدوارم با همین استاد یه کارایی بکنم دیگه 

هی به این فکر می کنم که نصصصصصصففففففف زمانم تموم شده و من هنوز موضوع هم ندارم حتی :)))

زیباست 

 

از اون طرف مادر دانشگاه های صنعتی کشور تصمیم گرفته یه سگدونی به عنوان خوابگاه به ما بده

و گویا در جواب یکی از اولیا فرمودن اونجا رو دوست ندارین نیاین :))

دانشگاها رو هم که به دلایلی که اصلا واضح نیست به جای 26ام از 1ام باز می کنن 

و خب ما از همین الان حالت تهاجمی رو گرفتیم 

تا ببینیم چی میشه 

 

چند روز پیش یه جمله ای دیدم که اصن هی تو ذهنم تکرار میشه 

که میگه 

"اگه زبان نخونی      باید ایران بمونی"

:)))))))

 

چند روز پیش وب یه نفر و خوندم 

خیلی ناراحت شدم 

اشکم درومد 

از وضعیت بد مالی و جسمیش گفته بود 

دلم می خواست بغلش کنم از تو گوشیم 

ولی حتی کامنت هم نذاشتم 

چون هیچی نمی تونستم بگم 

مثلا باید می گفتم "همه چی درست میشه"؟

که خب نمیشه این چه حرفیه 

 

حالا درکل 

فعلا خوبم 

فیلم دارم می بینم 

دیروز و امروز آهنگامو تونستم گوش بدم 

خداروشکر 

امیدوارم همین جوری بمونم :)

شما هم خوب بمونین :)